To σημαντικότερο είναι να επιλεγεί ένας άνθρωπος που είναι αποκλειστική επιλογή του Προέδρου και όχι του στρατού των παρατρεχάμενων των κομμάτων! Επιτέλους, κύριε Πρόεδρε, απόδειξε πως δεν είσαι το Νικούι, που κάποιοι περιπαικτικά σε αποκαλούν, αλλά ένας άνδρας με πυγμή. Γιατί όπως έλεγε και ο Αβραάμ Λίνκολν «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό».
O Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, ένας «ορφανός» πρόεδρος, αναδείχθηκε στην προεδρία της Δημοκρατίας με την ψήφο συγκυβερνώντων κομμάτων. Η διασύνδεσή του αυτή τον καθιστά υπόλογο, όπως θεωρούν οι κομματάρχες, στις αποφάσεις που λαμβάνει για καίριας σημασίας θέματα. Μάλιστα, κάθε φορά που φαίνεται πως δεν τους λαμβάνει υπόψη αυτοί κακοφανίζονται. Γιατί, δυστυχώς στον τόπο μας, στη χώρα της κομματοκρατίας και των συγγενικών διασυνδέσεων, θεωρείται …«πρέπον» τα κόμματα να τοποθετούν τους δικούς τους εφόσον στήριξαν την εκλογή ενός προέδρου.
Αυτή τη φορά ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης θα πρέπει να δείξει πυγμή, τόλμη, θάρρος και κυρίως ανάστημα. Γιατί η απόφαση που πρέπει να πάρει για τον νέο Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου είναι τεράστια, κυρίως αυτές τις δύσκολες στιγμές. Στο σκηνικό αυτή τη στιγμή φιγουράρουν δυο ονόματα:
Ο νυν Διοικητής Κωνσταντίνος Ηροδότου και ο δρ Χριστόδουλος Πατσαλίδης, εκ των πρωτοκλασάτων στελεχών της Τράπεζας Κύπρου, που αποχώρησε από τη θέση του πρώτου αναπληρωτή διευθύνοντα συμβούλου στις 31 Οκτωβρίου 2020.
Ο Ηροδότου
Ο πρώτος είναι επιλογή του προέδρου του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλου, όπως άλλοτε του Κωνσταντίνου Πετρίδη και του Χάρη Γεωργιάδη, παιδί της … παρέας της Αγγλικής Σχολής, άνθρωπος που, ομολογουμένως, δεν προκάλεσε έντονες επικρίσεις κατά τη διάρκεια της θητείας του όπως οι προκάτοχοί του. Εκτός από τις καλές σχέσεις με την ΕΚΤ, λέγεται πως είναι στην ομάδα της Κριστίν Λαγκάρντ, έχει στήριξη από μια μερίδα Μέσων Ενημέρωσης της Κύπρου.
Ο Πατσαλίδης
Ο δεύτερος, άνθρωπος του Προέδρου, καθώς στήριξε τις επιλογές του Νίκου Χριστοδουλίδη ακόμη πριν εξαγγείλει την υποψηφιότητά του, βρίσκεται πίσω από τη χάραξη της οικονομικής του πολιτικής την οποία παρουσίασε στον κυπριακό λαό. Επικεφαλής του επιτελείου του και γνώστης της οικονομίας και των χρηματοοικονομικών, είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων, μιλά επί της ουσίας, δεν αρέσκεται σε κολακείες και φανφάρες. Ένα όνομα που θα μπορούσε να σταθεί επάξια στην ΕΚΤ και να διεκδικήσει τα δίκαια της Κύπρου και όχι αποκλειστικά να υποκύπτει στα θέλω και τα πρέπει των ευρωπατέρων.
Η επιλογή του Διοικητή είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Γιατί καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να υποστηρίξει αυτόν που πραγματικά όχι μόνο θεωρεί άξιον, ούτε αυτόν που εμπιστεύεται περισσότερο, αλλά και έναν άνθρωπο που θα βοηθήσει το έργο του και θα στηρίξει την Κύπρο στα αρμόδια κέντρα λήψης αποφάσεων.
Οι μεγάλες προκλήσεις
Ο διορισμός του Διοικητή της ΚΤΚ δεν είναι εύκολη απόφαση για δυο λόγους:
Πρώτο, γιατί η οικονομία και το χρηματοπιστωτικό σύστημα συνεχίζει να δέχεται κλυδωνισμούς και να αντιμετωπίζει εξαιρετικά μεγάλες προκλήσεις.
Δεύτερο, γιατί ο Διοικητής πρέπει να έχει τα μάτια και τα αυτιά ανοικτά όχι μόνο στην Κύπρο ως επόπτης αλλά και στα όργανα της ΕΚΤ.
Γι’ αυτό και ο Πρόεδρος, πολυδιαβασμένος όπως παρουσιάζεται και φίλος του βιβλίου, θα πρέπει να ξέρει, όπως ο Νικολό Μακιαβέλλι, ότι «Δεν πρέπει να αφήνεις να χρονίζει ένα πρόβλημα προκειμένου να αποφύγεις έναν πόλεμο, γιατί, έτσι, ούτε τον πόλεμο τελικά θα αποφύγεις και το πρόβλημα θα σε έχει αποδυναμώσει μέχρι να φτάσει η ώρα που θα ξεκινήσει ο πόλεμος».
Αφήνοντας το θέμα του διορισμού του Διοικητή να αιωρείται σαν φτερό στον άνεμο, δημιουργούνται ίντρικες και παρασκήνια, αντιπάθειες αλλά και κολακείες και στο τέλος χαμένος είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος και η Διακυβέρνησή του.
Η επιλογή του Διοικητή φαίνεται πως δεν είναι εύκολη υπόθεση καθώς διαρρέουν από εδώ και από εκεί πληροφορίες και γράφονται άρθρα και αναλύσεις, κυρίως με επίκεντρο την παραμονή του Κωνσταντίνου Ηροδότου.
Αιχμηρός, τεχνοκράτης, δίκαιος
Επί της ουσίας, το θέμα δεν είναι η επιλογή ενός ανθρώπου που αρέσει στον έναν ή στον άλλον, αλλά η επιλογή ενός ανθρώπου, που είναι αιχμηρός, είναι τεχνοκράτης, είναι δίκαιος, αρέσκεται στη διαφάνεια και δεν αφήνονται «σκιές» εναντίον του. To σημαντικότερο είναι να επιλεγεί ένας άνθρωπος που να είναι αποκλειστική επιλογή του Προέδρου και όχι του στρατού των παρατρεχάμενων των κομμάτων! Επιτέλους, κύριε Πρόεδρε, απόδειξε πως δεν είσαι το Νικούι, που κάποιοι περιπαικτικά σε αποκαλούν, αλλά ένας άνδρας με πυγμή. Γιατί όπως έλεγε και ο Αβραάμ Λίνκολν «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό».
